حاجـیـان حـج خـون، دست الهی یارتان           حیف! آخر مکه شد محروم از دیدارتان

سعی‌تان از مکه تا صحرای خونین بلا           طوف‌تان در خون تپیدن حجتان ایثارتان

حج‌تان مقبول بادا سعی‌تان مشکـور باد           وعــدۀ دیــدارتـان بـا خــالــق دادارتـان

حـلّۀ احـرامتان خـون گـلـوتـان می‌شود

خونتان تا صبح محشر آبروتان می‌شود

در مسیر حجِ خون چون یاد پیغمبر کنید           اشک ریـزید و تماشای عـلی‌اکـبر کـنید

آبــرو داریـــد امــا بــاز کــســب آبــرو           در حضور یار از خون علی‌اصغر کنید

حاجیان خود در منا سر می‌تراشند و شما           موی خود رنگین زخون سازید و ترک سر کنید

پای بفشارید ای اصحاب و انصار حسین

بوسـه برداریـد از دست عـلمدار حسین

ای همای بخت، حسرت برده بر اقبال‌تان           خوش برون رفتید از مکه خوشا بر حال‌تان

زخم شمشیر است فردا مرحم زخم شما           مـقـتـل خـون است تنها کعـبـۀ آمـال‌تـان

اشک خـتم الانـبـیـا سازد شما را بـدرقه           فـاطـمـه در کـربـلا آیـد به استـقـبـال‌تان

خـاک گـردد خـلعـت انـدام عـریـان شما

بحر نـوشد آب از لب‌های عـطشان شما

از حسین امشب سفر کردید با هم تا حسین           هر نفس در قلب‌تان گردیده ذکر یاحسین

تا به خون خویشتن گیرید در این حج وضو           راه بسپارید ای چابک‌سواران با حسین

در مسیر کعبۀ خون ذکرتان باشد همین           واحـسیـنـا واحـسیـنا واحـسینـا واحـسین

روز را از دود آه خویش همچون شب کنید

لحظه‌لحظه گریـه بـر تنهایی زینب کنید

ای زمین کربلا! بر آل عصمت یار باش           میهمان، رو از حجاز آورده مهمان‌دار باش

بر عزیز فاطمه آغوش جان را بـاز کن           مهربان با خـانـدان احـمـد مـخـتـار باش

خارهایت را ز پای لاله‌ها بیـرون بکش           عصر عاشورا بر آن غم دیده گان غمخوار باش

بـر تـن بـی‌تــاب اولاد پـیــمـبــر تـاب ده

از سرشک چشم «میثم» تشنگان را آب ده